Terug in Longyearbyen gingen we van boord, maar onverwacht bleven we nog een dag langer in Spitsbergen en hadden we tijd om het stadje beter te bekijken. Maar dan komt uiteindelijk toch het moment om Svalbard te verlaten.
3 en 4 juli
’s Morgens arriveerden we in de haven van Longyearbyen en legden aan de pier aan. Het was een prachtig heldere ochtend en dat maakte het extra jammer dat we nu echt van boord zouden gaan. Maar wat was het een fantastische reis geweest en wat hadden we veel gezien en beleefd. Nu alle locaties bij elkaar op de kaart staan besef ik pas goed waar we allemaal geweest zijn.
Onze route terug naar Longyearbyen
op de Vessel Finder app.
Er hangt een webcam in de haven van Longyearbyen die elk kwartier een foto maakt. Op de heenweg gingen we met de zodiac boten aan boord en misten we onze webcam foto. Nu op de terugweg is het ons gelukt om aan boord op de foto te staan. Die twee rode jassen, dat zijn wij.
Svalbard Global Seed Vault (Wereldzadenbank)
Halverwege de ochtend gingen wij als eerste groep van boord en zouden we met een bus naar het vliegveld worden gebracht. Onze begeleidster had doorgekregen dat er vertraging was met onze vlucht dus besloot ze een kleine omweg te maken om de tijd op te vullen. Hierdoor kregen we de kans om even te stoppen bij de Global Seed Vault.
De zadenbank op Spitsbergen is een ondergrondse opslagplaats, 120 meter diep in een berg even buiten Longyearbyen. Hier worden sinds 2006 voedselgewaszaden van over heel de wereld bewaard die aangeleverd worden door nationale zadenbanken. Er werd gekozen voor Svalbard voor de bouw van deze zadenbiblioteek omdat dit een veilig gebied is voor zowel tektonische activiteit als militaire conflicten. Bovendien beschermt de permafrost de omgeving zodat zelfs als de stroom uitvalt de opslagplaats nog weken koud genoeg blijft om schade te voorkomen. Alle landen kunnen gratis zaden op laten slaan die hier honderden jaren veilig zijn.
De eerste keer dat er een beroep gedaan werd op de wereldzadenbank was in 2015 toen de zadenbank in Aleppo door de burgeroorlog in Syrië beschadigd raakte.
Verandering van plan
Op het vliegveld bleek dat de vertraging ernstiger was dan een klein oponthoud. Door de harde wind kon ons toestel niet opstijgen en werd de hele vlucht geannuleerd. Met bussen werden we naar het Funken Lodge hotel in Longyearbyen gebracht waar we een lunch kregen aangeboden en afwachten hoe het verder zou gaan. Uren later werd er bevestigd dat er vandaag niet meer gevlogen zou worden. Alle passagiers werden verdeeld over twee hotels waar we de nacht zouden doorbrengen om het de volgende dag opnieuw te proberen. Wij werden naar het Radison Blu Polar Hotel gebracht. Tijdens het avondeten ontvingen we een sms dat we de volgende dag om 15.30 zouden vliegen. Dit had tot gevolg dat we onze nacht in het hotel bij Oslo airport en onze vluchten terug naar huis een dag moesten verzetten.
Deze ijsbeer is een natuurlijke dood gestorven.
Toen dat allemaal geregeld was, konden we de lol ervan inzien dat we alsnog de tijd hadden om Longyearbyen beter te gaan ontdekken, waar we bij aankomst geen tijd voor hadden gehad. Het eerste wat we deden was naar buiten gaan om in de noordelijkste stad ter wereld om middernacht de middernachtzon te aanschouwen. Kun je geloven dat deze foto’s even na middernacht genomen zijn?
De volgende ochtend gingen we op onderzoek uit in Longyearbyen. In tegenstelling tot onze eerste dag in Longyearbyen, toen er een groot cruiseship in de haven lag, waren er nu maar weinig toeristen en het was rustig, zodat we de echte Longyearbyen experience konden ervaren.
Die middag vertrokken we alsnog en vlogen we van Longyearbyen terug naar Oslo en de volgende dag door naar huis. We kijken terug op een fantastische reis en een onvergetelijke ervaring om dit unieke landschap met zijn prachtige flora en fauna te mogen ontdekken. Svalbard we hebben je voor altijd in ons hart gesloten!
