Deze zomer hebben we weer een item van onze bucketlist af kunnen strepen. We gingen op expeditie cruise rond het eiland Spitsbergen. Met een koffer vol winterkleding vertrokken we uit een bloedheet Italië voor een avontuur in het Noordpoolgebied.
De reis die we boekten was de Circumnavigation Spitsbergen – In the Realm of the Polar Bear van Hurtigruten. Dit is een 10 dagen durende expeditie cruise rond Spitsbergen, het grootste eiland van de Svalbard archipel. Van Oslo zouden we naar Longyearbyen vliegen waar we zouden inschepen op de MS Fram om vervolgens rond Spitsbergen te varen.
Reisoverzicht op de Hurtigruten website.
Waar ligt Svalbard precies?
Svalbard is een eilandengroep in de Noordelijke IJszee, zo’n 565 km ten noorden van Noorwegen en nog geen 1000 km van de Noordpool, dat bestaat uit een aantal grotere en tientallen kleine eilanden. Het maakt sinds 1920 met een apart statuut deel uit van het koninkrijk Noorwegen. Dat betekent dat Svalbard een eigen bestuur heeft en iedereen er zonder visa mag komen werken. Ondanks dat de vlucht Oslo – Longyearbyen, de enige stad op Svalbard, een Noorse binnenlandse vlucht is, is er een strenge paspoortcontrole omdat Svalbard geen deel uit maakt van Schengen. Svalbard is zo’n anderhalf keer groter dan Nederland in km2, maar er wonen, afhankelijk van het seizoen, maar 3000 tot 4000 mensen, waarvan ongeveer de helft in Longyearbyen.
Wat is een expeditie cruise?
Het verschil tussen een Hurtigruten expeditie cruise en een gewone cruise in bijvoorbeeld het Middellandse Zee gebied is dat je bij een expeditie cruise geen vast programma hebt. Je weet van tevoren nooit precies waar en wanneer je ergens bent en of je aan land kunt. Er wordt door de expeditieleider en de kapitein een plan A getrokken, maar afhankelijk van het weer, de natuur, en de grilligheid van het poolgebied, kan het best zijn dat het Plan B, C, D, of E wordt.
Je gaat op een expeditie cruise om van de natuur te genieten. Er wordt op deze reizen dan ook geen entertainment aangeboden zoals dat meestal op cruiseschepen gebruikelijk is. Er is geen life muziek, geen theater, geen pub quiz, en geen kinderclub. Er worden door de leden van het expeditie team lezingen gegeven over o.a. de geschiedenis van Svalbard, ijsberen, vogelmigratie, walvissen, en klimaatverandering. Buiten aan dek kun je vogels kijken met de ornitholoog, walvissen en dolfijnen spotten met de zeebioloog, of leren wolken herkennen en benoemen. Dat laatste event werd helaas twee keer gedwarsboomd door de dichte mist die plotseling kwam opzetten.
De voertaal aan boord is Engels, en om de lezingen te kunnen volgen is een goede kennis van de Engelse taal nodig. De Duitse gasten konden via een koptelefoon de vertaling horen van de vertaalster die speciaal voor hun aan boord was.
Fram! Voorwaarts!
Via de app Vessel Finder hadden we de twee cruises van de MS Fram die voor ons vertrokken met interesse gevolgd. Ook voor het schip MS Spitsbergen stonden meerdere omvaarten rond Spitsbergen op het programma. Ik had heel wat uurtjes besteed aan het bestuderen van beide schepen, gemiddelde temperaturen, ijsdikte en het weer voordat we voor de afvaart met de MS Fram op 25 juni kozen. Door op deze datum te vertrekken hadden we volgens mij de beste kans om de omvaart te kunnen voltooien.
We kozen voor de MS Fram om zij door haar bouw het meest geschikte schip van de twee is voor de poolwateren. Bovendien moesten we wel voor Fram kiezen nadat we vorig jaar de originele Fram bezochten in het museum in Oslo. Fram (“Voorwaarts”) is het schip dat tussen 1893 en 1912 door de beroemde Noorse ontdekkingsreizigers Fridtjof Nansen, Otto Sverdrup, Oscar Wisting en Roald Amundsen werd gebruikt bij expedities in het Noordpoolgebied en Antarctica.
Go with the flow
Omdat we de omzwerving in juni van de Hurtigruten schepen bij Svalbard gevolgd hadden wisten we dat het ze door de ijsomstandigheden niet gelukt was om de omvaart om Spitsbergen te voltooien. Beide schepen waren langs de westkust gebleven. Via de Hurtigruten Insiders Facebook groep lazen we berichten van teleurgestelde reizigers, maar er waren ook positieve geluiden over ijsberen en ander wildlife. Het is een reis naar het noordpoolgebied en de natuur is onvoorspelbaar. Het weer kan tegenzitten en de dieren zitten misschien wel allemaal daar waar je nou net niet voorbij komt varen. We hoopten natuurlijk wel dat de ijscondities zouden verbeteren en we een zo succesvol mogelijke reis zouden hebben.
Al voordat we van huis waren vertrokken, veranderde het programma en we besloten om een “go with the flow” instelling aan te nemen om zoveel mogelijk van alles te genieten en ons voor eventuele teleurstellingen te behoeden.
In de reis die we boekten bij Hurtigruten was de vlucht Oslo – Longyearbyen al inbegrepen en we zouden de eerste nacht doorbrengen in een hotel in Longyearbyen. De teleurstelling was dan ook groot toen het mailtje kwam dat door onvoorziene omstandigheden we de eerste nacht niet in Longyearbyen maar in een hotel bij de luchthaven van Oslo zouden doorbrengen. Om ons ervan te verzekeren dat we de vlucht naar het hoge noorden niet zouden missen, hadden wij onze aankomst al een dag eerder gepland. Nu hadden we dus twee nachten bij Gardermoen Airport Oslo en misten we onze vrije morgen in Longyearbyen. Maar dat zouden we aan het einde van de reis onverwacht toch nog inhalen omdat onze vlucht uit Longyearbyen een dag werd uitgesteld door de harde wind.
